środa, 27 lutego 2013

Marcowy Shape

źródło: http://www.facebook.com/ShapePolska
Dzisiaj rano jeszcze przed pracą, pobiegłam szybko do kiosku po nowy numer Shape z piękną Kasią Glinką na okładce. Tym razem magazyn ukazał się bez płyty DVD i jego cena to 7,90. Przejrzałam szybciutko całość i przeczytałam kilka artykułów, całą resztę ogarnę w ciągu najbliższych dni, bo nie lubię czytać gazety na szybko.

Nie wiem czy też tak macie, ale ja uwielbiam najpierw tylko oglądać gazetę, bez zagłębiania się w poszczególne treści. Po prostu ogarniam wzrokowo, czytam tytuły, podziwiam obrazki i zastanawiam się, co jest dla mnie ciekawego. 

W tym numerze najbardziej zaciekawiła mnie JILLIAN MICHAELS i jej 14 ćwiczeń dla każdego, prezentowanych w gazecie. Muszę przyznać, że mimo mojego zaangażowania w ćwiczenia Ewy Chodakowskiej, coraz bardziej rozważam przetestowanie innych ćwiczeń z innymi trenerami. Na pewno za jakiś czas chętnie zapoznam się bliżej z Jillian i jej programami, tym bardziej, że wiele dobrego o niej słyszałam i czytałam. Pewnie już dawno odpaliłabym jakieś jej ćwiczenia, gdyby nie to, że Ewa nie próżnuje i wydała w styczniu nową płytę, potem kilka filmików na You Tube i nawet tego nie nadążam porządnie przećwiczyć. Zaznaczę, że mam już 5 płyt z różnymi programami Ewy Chodakowskiej, dostępne są Szok treningi z PnŚ i jeszcze kanał You Tube. Także o nudzie nie ma mowy, praktycznie przez 7 dni w tygodniu można ćwiczyć coś nowego.

W marcowym wydaniu Shape również nie zabrakło Ewy Chodakowskiej, zauważyć można ją nawet w dwóch miejscach w gazecie. Trenuje z Katarzyną Glinką Gotowa na wiosnę, gdzie wspólnie pokazują 4 ćwiczenia modelujące ciało. 











Na kolejnych stronach Ewa promuje bieganie i zachęca do rozpoczęcia SEZONU NA JOGGING. Przy okazji reklamuje najnowszą kolekcję biegową firmy Adidas, z której przypadły mi do gustu szczególnie buty. Choć i tak wolę energiczne kolory Nike. 
W tej części Ewa prezentuje 7 ćwiczeń, które mają pobudzić i rozruszać nasze ciało przed bieganiem.






Na uwagę w tym miesiącu zasługuje także dział KUCHNIA, gdzie oko przykuwają apetyczne zdjęcia ciasteczek i deserów.  Czekolada, owoce, ciasteczka owsiane... mniem, aż chciały się coś ugotować.

Jeśli jeszcze nie macie tego numeru, gorąco zachęcam. U mnie w kiosku leży sporo egzemplarzy, więc pewnie z dostępnością nie będzie kłopotu.
 


 


wtorek, 26 lutego 2013

Marwitki - idealna przekąska

źródło: www.marwit.pl

Dzisiaj chciałabym podzielić się z Wami moim wielkim, zdrowym odkryciem, czyli pysznymi marchewkami z firmy MARWIT, zwanymi MARWITKAMI.

Odkryłam je przez przypadek w bardzo znanej sieci sklepów i postanowiłam wypróbować. Marchewki okazały się strzałem w dziesiątkę, są pyszne, chrupiące i soczyste. Niestety zwykła marchew dostępna w obecnej porze w sklepach jest już lekko stara i nie smakuje tak dobrze.
Nie wspomnę już o tym, że są one świetnie zapakowane, akurat na jeden raz i obrane oraz umyte. Tak na prawdę wystarczy wrzucić do torebki i już zawsze mieć swoją lekką przekąskę przy sobie. Już nie ma wykrętów, żeby zjeżdżać z drogi po niezdrowe hot-dogi :)


Skład bardzo prosty, zero chemii: umyta, obrana, surowa marchew.

WARTOŚĆ ODŻYWCZA 100g MARWITEK
Wartość energetyczna 176 kJ / 41 kcal
Białko 1,0 g
Węglowodany 8,9 g
Tłuszcz 0,2 g

Masa netto to 150g, produkt najlepiej przechowywać w lodówce, jednak ze mną niejednokrotnie przejeździły po kilka godzin w torbie i nic nie straciły ze swoich wartości, opakowanie jest szczelnie zamknięte.





















Warzywa, w tym marchewkę powinniśmy jeść jak najczęściej, chroni nas ona przed tyciem, nadciśnienieniem, chorobami serca czy nowotworami. Ma dużo odżywczych witamin, wysmuklającego błonnika i działających przeciwstarzeniowo przeciwutleniaczy. Są najmniej kaloryczne ze wszystkich składników pokarmowych, które jemy. Najzdrowsze są całe, jak najmniej przetworzone warzywa, im bardziej rozdrobnione i rozgotowane, tym więcej składników odżywczych tracą. 
Marchew to także karoten, korzystnie wpływający na wygląd naszej skóry i wzrok. Zawiera mnóstwo witamin: A, B, C, E, K i PP, a także wapń, żelazo, miedź oraz fosfor.
Także wrzucajcie swoje zdrowe przekąski do plecaków i toreb a już nigdy głód nie skusi Was do sięgnięcia po niezdrowe słodycze czy jedzenie typu fast-food.

niedziela, 24 lutego 2013

Pierwszy haftowany śliniak :)

Jakiś czas temu PASMANTERIA INTERNETOWA HAFTIX w ramach współpracy przesłała mi śliczny, miętowy śliniak do wyhaftowania. Muszę przyznać, że był to pierwszy mój haft tego typu, czyli w formie użytkowej. Mam nadzieję, że jakieś dziecko się ucieszy, a sam haft szybko się nie zniszczy. W sumie nigdy nie wiadomo, co na taki śliniak może kapnąć. Sama nie mam dzieci, więc nie mam doświadczenia z trudnymi plamami. 





























Samo haftowanie było bardzo przyjemne, Aidowa wstawka jest takiej wielkości, że praktycznie mieści się na niej każdy wzór. Sam śliniak jest bardzo mięciutki i przyjemny w dotyku. Całe wyszywanie trwało dwa wieczory i było bardzo proste, myślę, że to idealny pomysł na prezent dla kogoś bliskiego. Tego na pewno nie da się kupić w sklepie.
Ja wybrałam kolor miętowy śliniaka, ponieważ nie wiem jeszcze komu go podaruje (a może zostawię dla siebie na przyszłość). Ten odcień jest uniwersalny i będzie pasował zarówno dziewczynce jak i chłopcu.
W PASMANTERII HAFTIX wybór kolorystyczny jest spory i na pewno można znaleźć coś odpowiedniego dla siebie.





































Jak Wam się podoba mój haft użytkowy, myślicie że szybko się poplami i zniszczy w praniu?
Zapraszam do dołączenie na fun page'a zdrowiej, lepiej, mocniej... na facebook-u

sobota, 23 lutego 2013

Aktywność fizyczna... trochę inaczej

W ostatnim tygodniu złapałam lekką kontuzję pleców, a konkretniej to chyba korzonki i odpuściłam treningi Ewy Chodakowskiej na rzecz czegoś lżejszego. Nabawiłam się tych bólów na własne życzenie, bo spocona po Skalpelu otworzyłam balkon (kot mnie szantażował i miauczał) i mnie przewiało. Żeby jednak nie rezygnować całkowicie z aktywności fizycznej wybrałam się z siostrą na lodowisko i... nabawiłam się kolejnej kontuzji. Tym razem stłukłam kolano, nabawiłam się wielkiej śliwki i mam nadzieję, że opuchlizna szybko zejdzie i to nic poważnego. 


Także dalej nie ćwiczę, regeneruję plecy i kolano, żeby od poniedziałku wrócić do treningów z nową energią. Oczywiście nie potrafię już zasiąść biernie przed telewizorem, więc staram się jak mogę i wymyślam jakby tu się choć trochę poruszać. Na jutro zaplanowałam basen i saunę, a dzisiaj byłam u trochę dziwnego lekarza - irydologa. 





Pan doktor zajrzał mi głęboko w oczy i wyczytał z tęczówek, co mi dolega lub raczej co mi nie dolega, bo w sumie to jestem okazem zdrowia. Potem bardzo miła pani zrobiła mi masaż zdrowotny całego ciała, po którym już odczuwam bóle na powierzchni skóry. Masaż był bardzo fajny, czasami bolesny i gdyby nie to, że gabinet znajduje się dość daleko od mojego miejsca zamieszkania (około 150km) to pewnie skorzystałabym jeszcze raz. Najlepsze w całym seansie było to, że pani zamiast opowiadać mi o receptorach w moim ciele to słuchała mnie i moich opowieści o Ewie Chodakowskiej i jej ćwiczeniach. Chyba zaraziłam ją moim entuzjazmem, bo obiecała, że zacznie ćwiczyć Skalpel, który poleciłam jej na początek. 


źródło: www.fotelegateway.pl




Przyznam się szczerze, że jestem trochę niedowiarkiem, jeśli chodzi o tego typu medycynę, czytanie chorób z oczu, masaże lecznicze i lekarstwa oparte na naturalnych składnikach. Lekarz za dużo o moich dolegliwościach mi nie powiedział, bo widać naprawdę ich nie mam, jednak doskonale określił moje cechy charakteru i osobowość. Trafił w 100% i za to wielki szacun. 
Masaż natomiast był całkiem ciekawym doświadczeniem, gdy miałam naciskane pewne receptory na stopach to naprawdę bolało i oznaczało to, że mam je poblokowane. Za to moja kontuzja pleców została rozmasowana konkretnie i muszę powiedzieć, że czuję się znacznie lepiej. Pani była tak drobna, że jak ją zobaczyłam to lekko zwątpiłam, że dobrze mnie wymasuje - oczywiście się myliłam. Naciskała konkretnie, co odczuwam już teraz w postaci bolącej skóry.

Jeżeli chodzi o koszty tej całej wizyty to niestety, ale do najtańszych nie należą. W dwie osoby zapłaciliśmy ponad 600 zł. I na tym skończę ten wpis... bo mimo dość pozytywnych odczuć to wolałabym za te pieniądze kupić sobie coś całkiem innego :)

czwartek, 21 lutego 2013

Jogurt naturalny - przekonałam się

źródło: www.jogurtowocowy.pl
W mojej lodówce kubeczki z jogurtami to codzienność, kupujemy je hurtowo z marketach, po kilkanaście opakowań na raz, w różnych smakach, z dodatkami i bez, kolorowe, pachnące i dość kaloryczne. Jeszcze 4 miesiące temu jadłam tylko słodkie, smakowe jogurty, uważając że mnie odchudzą, a na pewno nie zaszkodzą. Oczywiście się myliłam, pełno było w nich cukru, sztucznych dodatków, a zamiast owoców jakieś sztuczne wsady i barwniki, odpowiedzialne za pięknie różowy kolor w kubeczku.


Pomijam już te gładkie, smakowe jogurciki, ale nie mogę przeboleć, że producenci nazywają jogurtami wszelkie wyroby z groszkami, kolorowymi kuleczkami, przesłodzonymi płatkami. Pięknie zapakowane, kuszą dzieci, czyli najmłodszych konsumentów, którzy jednak wybierają produkty oczami. I co ma zrobić z tym bezradna mama, której dziecko do wózka wrzuca kolorowy jogurt z płatkami. I wcale nie dziwię się tym dzieciom, a nawet dorosłym, bo do niedawna sama kupowałam "zdrowe" jogurty przesycone cukrem lub innymi substancjami słodzącymi. Kiedy zaczęłam uważniej czytać składy, okazywało się, że mój truskawkowy ulubieniec przesycony jest sztucznymi dodatkami. Pewnie są też jogurty owocowe godne polecenia, w miarę naturalne i z prawdziwymi owocami, ja jednak znalazłam inny sposób i całkowicie przerzuciłam się na JOGURTY NATURALNE.




Dodam, że nigdy nie lubiłam jogurtów naturalnych, były jakieś kwaśne, nie słodkie, bez dodatków i takie po prostu "zwykłe". Od jakiegoś czasu stały się one moją ulubioną przekąską braną do pracy. Nadal nie przepadam za czystym jogurtem, ale znalazłam na niego swój sposób i dodaję do kubeczka co się tylko da, aby go urozmaicić.


Moimi ulubionymi dodatkami do jogurtu naturalnego są:
  • płatki musli, najczęściej 3 łyżki, również bez dodatków cukru;
  • suszone owoce (3 śliwki albo morele, czasami rodzynki i często żurawinę);
  • świeże owoce (w zależności co mam pod ręką);
  • miód (wtedy mam cudownie słodki i nadal aksamitny jogurt);
  • ziarna dyni i słonecznika (wtedy mam wersję trochę jakby na słono);
  • mieszankę orzechów (pycha).
Pewnie do jogurtu można dodać o wiele więcej pysznych i zdrowych dodatków, ale ja wybieram produkty, które łatwo zapakować i przewieźć do pracy :) 


Trochę faktów o jogurcie...
  • Jogurt naturalny ma około 2% tłuszczu i 60-80 kcal w małym kubeczku.
  • O wynalezienie jogurtu naturalnego kłócą się dwa państwa - Bułgarzy i Grecy (coś na zasadzie co było pierwsze: kura czy jajko?).
  • Jogurt naturalny powinien mieć jak najkrótszy skład, a właściwie powinien składać się z dwóch składników: mleka i bakterii.
  • Dla osób, które nie tolerują laktozy z mleka, jogurt naturalny będzie idealny. W jogurcie laktoza , czyli cukier mleczny, jest całkowicie lub częściowo rozłożona przez bakterie, co sprawia, że jogurt jest dużo lepiej przyswajalny niż mleko.
  • Jogurt ma więcej wapnia niż mleko, ponieważ powstaje po częściowym odparowaniu wody z mleka. Ma także więcej aminokwasów i witamin z grupy B. Wspomaga trawienie, zapobiega zaparciom, obniża poziom złego cholesterolu i chroni przed miażdżycą. 
  • Najzdrowszy jest jogurt naturalny, mający około 2% tłuszczu, a nie ten o 0% tłuszczu, gdyż w takim jogurcie nie ma rozpuszczalnych w tłuszczach witamin A, K i D.
  • Jogurt może działać osłonowo przy kuracji antybiotykiem, ale tylko wtedy, kiedy zjadamy go w bardzo dużych ilościach, czyli trzy, cztery szklanki dziennie. Trochę mało realne.

Ja najczęściej jadam jogurt naturalny "natura" firmy Danone.  Ma on co prawda w składzie mleko w proszku, ale dla mnie jest on najlepszym wyborem. Cenię go przede wszystkim za smak i konsystencję. Nie jest jakoś specjalnie kwaśny, co często odrzucało mnie przy innych jogurtach. Jest za to aksamitny i super gładki, składniki są idealnie połączone, nie tworzy się na powierzchni wodna warstwa. Ma poręczne opakowania i fajną krowę na obrazku :)

Przez to, że nie jest nadmiernie kwaśny idealnie nadaje się do dodawania do środka musli, owoców i orzechów. Jeśli nie jesteście przekonani do jogurtów naturalnych, tak jak ja kiedyś, to proponuje zacząć od tego produktu.


A jeżeli macie trochę czasu i cierpliwości polecam zrobić sobie jogurt naturalny samemu w domu. Oto prosty przepis:

1. Świeże mleko zagotować i ostudzić, dodać do niego 7-8 łyżek jogurtu naturalnego i odstawić w ciepłe miejsce na około 8 godzin. 
2. Litr mleka UHT podzielić na połowę. 0,5 zagotować, po czym dolać do niego pozostałe 0,5l zimnego. Następnie dodać mały kubeczek jogurtu naturalnego i 30dkg mleka w proszku. Przelać do szczelnego naczynia, owinąć w coś ciepłego, np. koc lub ręcznik i odstawić na 24h. Następnie wstawić do lodówki, aby zgęstniał.
Smacznego!


Wygrzebałam też ostatnio w Internecie całkiem fajne urządzenie do robienia jogurtów. Byłam w szoku, że w ogóle takie coś istnieje i trafiłam na ten sprzęt zupełnie przez przypadek. Nie wiem jak to dokładnie działa, bo nie posiadam, ale wygląda tak:

Największe zalety:
Jogurtownik Severin, to doskonałe urządzenie dzięki któremu cała rodzina może cieszyć się smacznym, pożywnym, ale przede wszystkim zdrowym jogurtem. Otwierana, przezroczysta pokrywa oraz włącznik i wyłącznik z lampką kontrolną zapewniają komfort użytkowania urządzenia.


Dodatkowe funkcje
Moc 13 Watt
14 pojemników na jogurt każdy ok. 150ml
- otwierana, przezroczysta pokrywa
- Włącznik i wyłącznik z lampką kontrolną
- skala memo

źródło zdjęcia i opisu:  http://www.megamedia.pl/jogurtownik-severin-jg-3519.php?off=3


Musicie przyznać, że bardzo ciekawy sprzęt wart przemyślenia dla lubiących eksperymentować i tworzyć coś samemu. 

Idąc tropem jogurtów naturalnych w niedługim czasie na blogu pojawią się także notki o kefirze, maślance i zsiadłym mleku, czyli produktach mlecznych, bogatych w wapń.
Pozdrawiam

środa, 20 lutego 2013

Baletnica firmy Dimensions

Muszę się koniecznie pochwalić swoją utalentowaną siostrą, która wyhaftowała piękny obraz, odzwierciedlający jej pasję, czyli taniec. Muszę przyznać, że obserwowałam jej poczynania i praca jaką włożyła w swój haft była ogromna. Po drodze łamała igły, bo musiałam szyć nierozdzieloną muliną czyli aż 6 nitkami, piekły ją palce i strasznie się namęczyła. Nie wspomnę nawet, że w obrazie jest 6 różnych ściegów, francuski supełek, nici świecące, żyłki itp. 

A oto efekt:






















































































































Wzór był kupiony przez sklep Needle&Art, czyli u bardzo popularnego dystrybutora wzorów firmy Dimensions. Nie jestem nawet w stanie opisać ile nerwów i czasu kosztowała nas walka z tym sklepem. Okazało się, że w zestawie do haftu było za mało muliny, ciągle kończyły się jakieś kolory, chociaż wzór był szyty zgodnie z załączoną legendą. Wiele razy siostra pisała maile do sklepu, że zabrakło jej takich i takich mulin i że prosi o dosłanie, ale trwało to wieki. Najpierw przysłali po kawałku nitek, chociaż już w wiadomości napisaliśmy, ile mniej więcej będzie brakować. Poszyła z tydzień i znowu zabrakło jej tych samych kolorów, więc ponowny mail do sklepu i zero odzewu. W końcu łaskawie po telefonie, obiecali że prześlą brakujące nici. Jak widać mulina doszła, ale czekaliśmy na nią prawie 3 miesiące. To niedopuszczalne, ja już nigdy więcej nie zamówię gotowego zestawu do haftu, bo strasznie się zraziłam. Nic nie jest w stanie tak wyprowadzić z równowagi jak brak nici i nieskończony haft.
Z tego powodu nie będę pisać, ile miesięcy siostra haftowała obraz bo mija się to z celem, ostatnimi czasy haft więcej przebywał w szufladzie niż w jej rękach. Jednak i tak uważam, że mimo tych trudności było warto, haft jest przepiękny i już zdobi ścinę pokoju. 

Jak Wam się podoba baletnica? Każdy pozytywny komentarz będzie dla mojej siostry nagrodą za włożony trud. Zachęcam do polubienia bloga na facebooku, tam na bieżąco aktualizowane są informacje :)

wtorek, 19 lutego 2013

Kolorówka, czyli cienie do powiek

Bardzo dawno nie było wpisu kosmetycznego, a tak się złożyło, że dzisiaj postanowiłam odświeżyć swoją kosmetyczkę i zobaczyć czego brakuje mi z tzw. kolorówki. Ostatnio przestawiam się na kosmetyki mineralne, które są o wiele zdrowsze dla skóry i chciałam dokupić sobie jakieś fajne mineralne cienie do powiek. Jednak po przejrzeniu swoich zapasów mój zapał nieco ostygł, miną wieki, zanim zużyję to, co już mam. 



Jestem raczej typem dla którego kosmetyków nigdy nie za dużo, ale ostatnio moje szuflady, półki i kosmetyczki pękają w szwach. Kupuję więcej niż jestem w stanie wykorzystać i w konsekwencji część rzeczy wyrzucam, bo kończą im się daty ważności. 
Cienie do powiek są pod tym względem wyjątkiem, niektóre mam już od kilku lat i nadal nadają się do użycia i nic się z nimi nie dzieje. Najwięcej paletek mam z L'oreala, którego bardzo lubię oraz Inglota, mającego nieskończenie dużo kolorów.



Jako była blondynka preferuję kolory brązowe, złote oraz róże i szarości. Paletki z Loreal'a bardzo pomocne są przy szybkim makijażu, kiedy nie mam czasu za długo zastanawiać się jak się pomalować i jak dobrać kolory. Wkładają oni w jedno pudełeczko gotowy zestaw do makijażu, zazwyczaj 3 cienie, błyszczyk, róż lub rozświetlacz. Inglot natomiast jest stosunkowo niedrogi i ma bardzo bogatą gamę kolorystyczną, można samemu tworzyć zestawy cieni i układać w zgranych paletkach. Bardzo lubię ich cienie sypkie, które mają piękne, żywe kolory. Na początku wymagały trochę więcej umiejętności przy nakładaniu, bo lubią się obsypywać, ale przy odrobinie praktyki efekt jest oszałamiający.

Inne cienie, które kupiłam raczej pod wpływem impulsu używane są przeze mnie bardzo rzadko, ale uwielbiam pocieszyć nimi oko. Szczególnie paletką Shiseido, która jest idealna na lato, do ładnie opalonej twarzy.



Kiedy wyjęłam z kosmetyczki wszystkie cienie uświadomiłam sobie, że kupno kolejnych to chyba zbędny wydatek. Także teraz będę kompletować tylko cienie mineralne, bo tych akurat nie posiadam, a strasznie jestem ich ciekawa. Od jakiś 2 tygodni testuje podkład mineralny z firmy Anabelle i jestem nim zachwycona. Nie zatyka porów, nie tworzy efektu maski i trzyma się na twarzy przez co najmniej 8 godzin. Jednak pełnowymiarowy produkt kupiłam wczoraj z firmy Lili Lolo, zachęcona pozytywnymi opiniami na różnych blogach. Dzisiaj przyszła moja paczuszka z pudrem mineralnym oraz pięknym różem mineralnym. Już jutro będę je testować.


Pozdrawiam, Evlin

niedziela, 17 lutego 2013

SYLWIA WIESENBERG - nowa twarz w fitnessie


Ostatnio w mediach coraz częściej pojawia się nowa twarz w dziedzinie fitness - SYLWIA WIESENBERG. Jakże wielkie było moje zdziwienie, kiedy pewnego ranka, zamiast Ewy Chodakowskiej w Pytaniu na Śniadanie, zobaczyłam śmiesznie mówiącą po polsku Sylwię. Od razu nasunęła mi się pierwsza myśl, co z Ewą, czy ma realną konkurencję? Nie mogłam odpuścić tematu i nie poczytać nieco więcej na temat Sylwii i jej metody TONIQUE.







Kim jest Sylwia Wiesenberg i skąd się wzięła?
Sylwia jest Polką, jednak na stałe mieszka w Stanach Zjednoczonych w Nowym Jorku. Ma męża i dwójkę dzieci, 8-letniego Aleksandra i 6-letnią Zosię i swoją figurą udowadnia, że po dwóch ciążach można wyglądać zjawiskowo. Postanowiła, że po urodzeniu dzieci chce wyglądać lepiej niż przed i wymyśliła metodę ćwiczeń zwaną TONIQUE. Studiowała w Australii, Ameryce i we Włoszech, pracowała w dziedzinie finansów, którą porzuciła dla swojej pasji - fitnessu.
Sylwia pojawiła się raz w programie śniadaniowym PnŚ, ale wygląda na to, że na stałe zwiąże się ze stacją TVN, która ją promuje. Także TVP2 będzie miało Ewę Chodakowską, a TVN ich śladem Sylwię Wiesenberg. 
Oto filmik z obszerną rozmową z Sylwią z programu Dzień Dobry TVN:




 Czym jest metoda TONIQUE?
To połączenie tańca, gimnastyki, biegów i narciarstwa. Metoda stworzona specjalnie dla kobiet, w każdym wieku. Sylwia udowadnia, że po ciąży można czuć się seksowanie, wyglądać rewelacyjnie i cieszyć się z ładnie wyrzeźbionych mięśni. Metoda Tonique to nie tylko zestawy ćwiczeń, ale też sposób odżywiania i filozofia życia. Same ćwiczenia są dość wymagające, nie należą do najłatwiejszych i wymagają trochę kondycji.
Sylwia największy nacisk kładzie na pośladki i to właśnie one są główną częścią Tonique. Mamy wiele przysiadów, wykroków i ćwiczeń angażujących dolne partie ciała, mięśnie nóg i pośladków. Wystarczy ćwiczyć 30-45 minut dziennie, ale trening musi być bardzo intensywny, żeby przyniósł zamierzony efekt.






Gdzie można znaleźć ćwiczenia Sylwii?
Na razie wszystkie wydane DVD są dostępne w języku angielskim i można je kupić poprzez stronę internetową. Sylwia w najbliższym czasie zamierza wydać płytki po polsku i mobilizować Polki do pracy nad własnym ciałem.
Ma na koncie 7 płyt DVD z ćwiczeniami – Tonique Born To Move, Energy Mat, Tonique Sculpt Dynamics, Tonique Premier, Tonique Cardiomat, Tonique 2 i Tonique Mat. Dostępne są także krótkie, darmowe filmiki na kanale You Tube oraz dwa mini treningi prezentowane w programie Dzień Dobry TVN:



Czy zastąpi Ewę Chodakowską?
Moim zdanie na pewno nie. Ewa na swoją popularność pracuje już bardzo długo i jej wierne fanki zawsze będą z nią ćwiczyć. Jednak Sylwia może być fajną alternatywą dla ćwiczeń Ewy, pewną odskocznią od rutyny i powiewem świeżości. Dla niektórych może być bardziej autentyczna, ponieważ urodziła dwójkę dzieci i zachowała figurę, myślę że szczególnie młode mamy będą jej fankami. Wydaje mi się, że jest bardzo energetyczną osobą pozytywnie nastawioną do świata, jej wiecznie uśmiechnięty głos bardzo zachęca do wypróbowania jej metody i może nawet do pozostania z nią na dłużej. Prawdziwy szum zacznie się, kiedy wyjdą płyty DVD po Polsku. Będziemy mieli wtedy realne porównanie i okazję, aby przetestować coś nowego.


 

sobota, 16 lutego 2013

TEST mazaków spieralnych

Jakiś czas temu PASMANTERIA INTERNETOWA HAFTIX przesłała mi mazaki spieralne do testów i po ponad dwóch tygodniach intensywnego używania postanowiłam poświęcić im osobny post. Wcześniej długo szukałam mazaka idealnego, korzystałam z pisaków dla dzieci, kupionych w sklepie papierniczym, mazaka samoznikającego, który znikał mi o wiele za szybko przez co szycie stawało się uciążliwe. Ja przywiązuje dużą wagę do gadżetów hafciarskich, ułatwiają one Nam pracę i sprawiają, że haftowanie staje się przyjemniejsze.
Teraz używałam na zmianę dwóch produktów i już raczej się z nimi nie rozstanę.

1. MAZAK SPIERALNY FIRMY PRYM





















Opis z opakowania:
Do: patchwork'ów, haftów, szycia, pikowania. Ślady mazaka muszą być usunięte z tkaniny czystą wodą, bądź czystą, wilgotną szmatką.
Nie używać detergentów dopóki wszystkie ślady mazaka nie zostaną usunięte z tkaniny. Wszystkie ślady mazaka muszę być usunięte przed prasowaniem lub czyszczeniem chemicznym. 
Wskazane jest wypróbowanie mazaka na kawałku tkaniny na której ma być użyty.

Nie wierzę do końca takim produktom, ponieważ strasznie zawiodłam na się na pisakach spieralnych ze sklepu papierniczego, zniszczyły mi haft, ponieważ nie chciały się zmyć. Dlatego najpierw, zanim poznaczyłam nim mój właściwy haft zrobiłam próbę na niewielkim skrawku materiału. Muszę przyznać, że ślady po tuszu znikły niemal natychmiast, wystarczyło zanurzyć materiał w letniej wodzie i nawet nie trzeba było szorować czy trzeć.
Oto dowód:







Jak widać na zdjęciach po mazaku nie został nawet najmniejszy ślad, nawet nie musiałam się zbytnio męczyć, żeby go usunąć i chyba właśnie o to chodzi. Spokojnie mogę polecić ten produkt i bez obawy malować nim po właściwym obrazie.
Jeden dość znaczący minus, który może utrudniać malowanie tym pisakiem to jego grubość. Końcówka jest dość szeroka i ciężko namalować nim cieniutką kreskę, która nie wyjedzie poza właściwą kratkę kanwy. Jednak jeżeli ktoś szyje na kanwie dość rzadkiej to na pewno sobie poradzi.


2. CIENKOPIS SPIERALNY FIRMY PRYM



















Nie będę kopiować opisu producenta, bo jest dokładnie taki sam jak w przypadku mazaka.
Różnica jest w końcówce, która jest cieniutka i można nią bardzo precyzyjnie namalować prostą kreskę. Dla mnie ten produkt jest zdecydowanie lepszy, pozwala na dokładnie namalowanie linii, bez wyjeżdżania na boki. Ma delikatniejszy - niebieski kolor, który po zaszyciu muliną nie przebija za bardzo i nie przekłamuje wyglądu obrazu. Wiadomo, że trochę go widać, ale nie jest to nachalne i upierdliwe. Kiedy malowałam kratki na obrazie GK mazakiem samoznikającym, który był w kolorze fioletowym to na jasnych elementach był jak dla mnie aż za bardzo widoczny. Ten spisuje się rewelacyjnie, mogłabym mu zarzucić jedynie to, że czasami jedną kreskę trzeba przemalować kilka razy, by tusz był lepiej widoczny. 
Zmywa się równie dobrze jak mazak i także nie pozostawia po sobie śladów i nie trzeba go trzeć.





Jak widać jego kolor jest bardzo delikatny i po zaszyciu mulinami nie rzuca się za bardzo w oczy i nie psuje wyglądu haftu. 
Przekonał mnie na tyle, że pomalowałam nim właściwy haft i używam do tej pory z przyjemnością.

 



Podsumowując oba produkty spełniły moje oczekiwania, zależało mi głównie na bezproblemowym zmywaniu, bez niepotrzebnego stresu podczas szycia, że coś może zostać i obraz nie będzie prezentował się dobrze. Może jestem nieco przewrażliwiona w tym temacie, ale jeśli pracuje nad obrazem ponad rok, to chcę aby był idealny. Nie lubię niespodzianek w postaci przebijających kresek po ołówku czy mazakach z papierniczego. 
Osobiście wybrałabym cienkopis, ponieważ zaznacza się nim o wiele dokładniej i precyzyjniej, ma też mniej intensywny - niebieski tusz. Cenowo oba produkty też wyglądają zachęcająco: mazak możemy kupić za 11,30 <TUTAJ>, a cienkopis za 15,50 <TUTAJ>

Produkty przetestowałam dzięki uprzejmości pasmanterii HAFTIX, za co serdecznie dziękuję.


czwartek, 14 lutego 2013

Kolejne fitnessowe akcesoria w LIDL

Dzisiaj przy okazji porannych zakupów natknęłam się na kilka fajnych gadżetów w Lidlu. Okazało się, że market znowu dba o naszą formę i zachęca do kupna treningowych akcesoriów, odzieży i dodatków. To już druga taka akcja w tym roku, więc pewnie jest spore zainteresowanie takim asortymentem. I wcale mnie to nie dziwi, bo ubrania są funkcyjne, mają ładne kolory i pewnie przyjemnie będzie się w nich ćwiczyć.

Ja zakupiłam sobie pas neoprenowy, już dawno chodził mi po głowie ten pomysł, a że się dzisiaj na niego natknęłam, to nie mogłam przejść obojętnie.

Zasadnicze pytanie brzmi czy taki pas działa? Kiedyś, gdy chodziłam na siłownię, zakładałam coś podobnego i biegałam na bieżni, strasznie się pociłam na brzuchu i szybko zrezygnowałam z tego pomysłu, bo nie wyglądało to estetycznie. Zdążyłam jedynie zauważyć, że mój brzuch, a ściślej mówiąc skóra stała się gładka i może ciut jędrniejsza. Nie udowodniono nigdy, że pas ten pomaga w spalaniu tłuszczu, ja raczej sądzę, że wspomaga on tylko wydalaniu wody i mikroelementów z organizmu. Słyszałam też opinie wielu dziewczyn, że im strasznie pomógł i wyszczuplił talię, tylko czy nie jest to przypadkiem efekt Placebo?

Mimo mojego sceptycyzmu kupiłam pas i zamierzam spróbować w nim ćwiczyć. Moją najbardziej problematyczną strefą jest brzuch i chwytam się każdego sposobu, aby pomóc mu spalić chociaż odrobinę więcej tłuszczu. Będę najpierw smarować brzuch kremem wyszczuplającym, potem zakładać pas i dopiero do ćwiczeń. Jeśli nie pomoże na mój tłuszczyk to przynajmniej wygładzi i ujędrni mi skórę i na pewno nie zaszkodzi.

Skusiłam się także na stanik sportowy w kolorze niebieskim. Na co dzień używam kultowego Nike, ale jeden więcej nie zaszkodzi. 




 
Na pierwszy rzut oka jest on cieńszy i delikatniejszy niż top Nike, ale ma fajne strefy wentylacyjne. Obawiam się tylko, że może niedostatecznie podtrzymywać mój biust, ale to okaże się już wieczorem, bo zamierzam go od razu wypróbować. Jego budowa jest standardowa, bardziej przypomina top niż stanik i na pewno dla dziewczyn o większym biuście nie będzie odpowiedni (według mnie jest mało podtrzymujący). Ma za to fajne kolory, jest przewiewny i dostępny w kilku rozmiarach. Jeśli okaże się zbyt mało amortyzujący dla mojego biustu to będę go używać pod bluzki z wbudowanymi topami - będę mieć podwójne podtrzymanie :)


W sklepie dostępne są także bluzki sportowe, spodnie sportowe oraz kilka gadżetów do ćwiczeń: ławeczka, drążek, kołyska do ćwiczeń mięśni brzucha, poduszka balansująca itp.




 
Jeśli macie ochotę odświeżenie sportowej kolekcji to szybciutko do LIDLA.


środa, 13 lutego 2013

Mój przykładowy dzienny jadłospis

źródło: www.odchudzamsie.pl
Coraz częściej pytacie mnie o moje codziennie odżywianie i dietę, której jako tako nie mam. Kiedyś długo stosowałam plany żywieniowe Vitalii i spadek kilogramów był, jednak nie ćwiczyłam wtedy w ogóle. Po zaprzestaniu diety waga wróciła i z powrotem czułam się jak wieloryb. Teraz trenuję 5 razy w tygodniu, ale znowu nie przestrzegam diety. Chyba nie jestem wielozadaniowa i po prostu potrafię się skupić albo tylko na ćwiczeniach, albo na odżywianiu.W ostatnim czasie jednak moje posiłki uległy poprawie, przede wszystkim ze względu na ograniczanie słodyczy. Jem je cały czas, ale w znacznie mniejszych ilościach niż dotychczas i coraz częściej łapie się na tym, że w ogóle o nich nie myślę.




Od lutego postanowiłam bardziej zwracać uwagę na to, co jem i co ląduje na moim talerzu. W końcu sukces leży w 70% w prawidłowym odżywianiu i w 30% w aktywności fizycznej. Mogę śmiało powiedzieć, że 30% aktywności fizycznej odrabiam modelowo. Trenuję z Ewą Chodakowską, pływam, chodzę, tańczę i ogólnie jestem aktywna. Efekty widać na zdjęciach <klik>. Kłopot sprawia mi dieta, a właściwie zdrowe odżywianie - zawsze nadarzy się jakaś okazja, aby zejść z wyznaczonego toru. A i bez okazji też sięgam po słodkie i inne takie. Luty miał być przełomowy, zdałam sobie sprawę, że jeżeli nie wprowadzę lekkich ograniczeń moje efekty albo staną w miejscu, albo w ogóle pójdą na marne. A przecież nie mogę pozwolić sobie na zmarnowanie tylu miesięcy treningów przez głupie grzeszki żywieniowe. 

W ciągu tych 3 miesięcy jadłam normalnie, czyli wszystko to, co dotychczas. Były domowe obiadki, ciasta, kilka fast food-ów i kolacyjek w restauracjach, wyjazd na Podlasie, gdzie było pyszne, domowe jedzenie, jednak bardzo tłuste. Od poniedziałku zaczęłam uważać na to, co ląduje w moim brzuchu. Dzisiaj jest środa a mi już jest lżej, chodzę najedzona, ale dobrymi rzeczami. Mam nadzieję, że zdrowe przekąski, mniejsze porcje i brak podjadania, wejdą mi w krew i uda mi się być konsekwentną. 


źróło: www.dietline.pl


Oto mój wczorajszy dzień żywieniowy. Nie liczyłam kalorii, bo strasznie tego nie lubię, jeżeli macie ochotę to możecie zrobić to za mnie i napisać w komentarzu ile mniej więcej zjadłam :) Pewnie się przerażę. 

ŚNIADANIE
2 małe kromki razowego pieczywa, łyżeczka masła, 2 plasterki szynki drobiowej, kilka pomidorków koktajlowych, zielona herbata

II ŚNIADANIE
Jogurt naturalny Danone z 3 łyżkami musli, czerwona herbata

OBIAD
Pół woreczka kaszy jęczmiennej z sosem mięsnym i pięcioma małymi kawałkami mięsa (szynka wieprzowa), sałatka z buraczków

PRZEKĄSKA
Kawa z mlekiem, pomarańcz i 2 kostki czekolady (Milka z Oreo - polecam spróbować, choć nie wiem czy w Polsce jest już dostępna)

KOLACJA
2 jajka na pół twardo, mała kromka razowego chleba, 3 pomidorki koktajlowe, szklanka kefiru, herbata czerwona


Nie mam pojęcia ile to wszystko może mieć kalorii, mam nadzieję że nie przesadziłam zbytnio. Nie jest to pewnie idealny dzień żywieniowy pod względem zawartości białka, tłuszczu i węgli, ale nie jestem dietetykiem i nie mam też za wiele czasu na gotowanie. Obiady jem takie, jak cała rodzina, do pracy II śniadanie musi być łatwe do zabrania i do zjedzenia w biurze. Śniadania i kolacje wybieram sama i staram się, by znalazł się w nich owoc lub warzywo. 2 razy w tygodniu jem ryby, 2 śniadania w tygodniu to owsianka z miodem lub suszonymi owocami, 2 razy w tygodniu na kolację wybieram lekką sałatkę. Nadal za mało piję i to też chciałabym w najbliższym czasie zmienić, jednak bardzo ciężko mi to przychodzi, po prostu zapominam o wodzie. Na szczęście picie herbat do posiłku weszło mi już w nawyk, bo kiedyś to chyba nawet tego nie piłam.

Postanowiłam, że od dzisiaj będę notować, co zjadam. Mam nadzieję, że pomoże mi to bardziej pilnować posiłków, ilości porcji i szklanek wypitej wody. 
A jaki Wy macie patent na przestrzeganie diety i nie uleganie zachciankom? Prowadzicie swoje żywieniowe dzienniki?

wtorek, 12 lutego 2013

KIEŁKI - bomba witaminowa

Czy może być coś bardziej zdrowego od malutkiej, pełnej witamin roślinki, z której w  przyszłości wyrasta duże warzywo? Ja nie znam nic lepszego! Kiełki jadam od dawna, czasami hoduję je sama w kiełkownicy, często też kupuję gotowe. Są pyszne, zdrowe i chrupiące, doskonale nadają się na kanapki. Ich hodowla nie wymaga wielkiego wysiłku, skoro mi się udaje bez problemu otrzymać malutkie roślinki, to każdy powinien sobie poradzić. Często nazywa się je pokarmem życia lub bombom witaminową. Rośliny gromadzą w nasionach wszystko, co najlepsze, i to w postaci mocno skoncentrowanej. Kiełki odmładzają i odchudzają, powinniśmy jeść je jak najczęściej i dodawać wszędzie tam, gdzie tylko jest to możliwe.



W kiełkujących nasionach uaktywniane są enzymy, dzięki którym w młodych kiełkach powstają duże ilości witamin. Wielkocząsteczkowe substancje zapasowe (białka, węglowodany i tłuszcze) skumulowane w nasionach są podczas procesu kiełkowania rozkładane na związki proste, łatwo przyswajalne przez organizm człowieka. Enzymy biorące udział w rozkładaniu tych substancji ułatwiają również trawienie pokarmów jedzonych z dodatkiem kiełków.
Kiełki nasion są doskonałym źródłem mikroelementów, soli mineralnych oraz innych składników odżywczych. Są również mniej kaloryczne od samych nasion i produktów z nich wytwarzanych (źródło: www.kielki.info). 





Kiełki możemy otrzymać z bardzo wielu nasion. Ja najbardziej lubię kiełki brokuła, rzodkiewki oraz fasoli mung. Te trzy rodzaje najłatwiej dostać w sklepie bez konieczności wielkich poszukiwań. Na pewno dostępne są w sieci Biedronka, gdzie leżą w chłodniach, w małych pojemniczkach, tak żeby zużyć w ciągu 2-3 dni. 

Kiełki brokuła (30kcal w 100g) zawierają nawet 30 razy więcej niż dojrzałe brokuły przeciwutleniaczy, chroniących przed nowotworami. Należy zjadać maleńkie roślinki, trzy-cztero dniowe.
Kiełki rzodkiewki (52kcal w 100g) obfitują w witaminę C, działają wykrztuśnie, oczyszczają drogi oddechowe i zatoki. Siarka korzystnie wpływa na skórę, włosy i paznokcie. Smakują jak rzodkiewka, jednak są bardzo delikatne i pozbawione tej ostrości, którą ma w pełni wykształcone warzywo.
Kiełki fasoli mung (85kcla w 100g) to nieocenione źródło białka, znacznie lepiej trawionego niż w całej fasoli. Obniżają poziom złego cholesterolu. Stosuje się je w potrawach kuchni azjatyckiej na zimno i ciepło. Często w sklepach możemy je spotkać w malutkich puszkach lub słoikach w delikatnej zalewie.



Jeżeli chcielibyśmy bardziej poeksperymentować i spróbować kiełków lucerny, soczewicy, słonecznika, soi, pszenicy itp. warto zaopatrzyć się w specjalną kiełkownicę, własne nasiona i samemu wyhodować kiełki. Proces jest bardzo prosty i szybki, wystarczy do specjalnych pojemników nasypać dowolnych ziaren i przelewać 2 razy dziennie wodą. Kiełkownica sama filtruje wodę i nie pozwala by nasionka w niej pływały i gniły. Cały nadmiar ląduje w dolnej komorze i trzeba go wylać z powrotem do zlewu. Ja zakupiłam swoje urządzenie za około 25 zł i jestem bardzo zadowolona. Trzeba tylko uważać z ilością, bo taka kiełkownica jest spora. Na początku myślałam, że całe miejsce musi być zajęte nasionkami, więc wykorzystałam wszystkie 3 komory, a potem gotowe kiełki rozdawałam znajomym, bo nie byłam ich w stanie sama zjeść, nawet moja rodzina po kilku dniach miała ich dość. Teraz zasiewam tylko jeden, ewentualnie dwa pojemniki, dzielę je na dwie części i tym sposobem za jednym razem otrzymuje kilka rodzajów kiełków. Potem przesypuje je do małych pudełeczek i trzymam w lodówce, aby dłużej zachowały swoją świeżość.

Z czym jeść kiełki? Najlepiej dodawać je do wszystkiego, gdzie się da. Doskonale smakują i wyglądają na kanapkach, chleb zyskuje nowy wygląd i nawet dzieci z ciekawości jedzą "zielone włoski". Idealnie nadają się do serka wiejskiego lub zwykłego twarogu ze śmietaną, na łososia wędzonego, do jajek i wszelkiego rodzaju past. Mogą też zostać wykorzystane jako ozdoba do dań mięsnych, obiadowych. Do wszelkiego rodzaju sałatek dorzucam je obowiązkowo i nikt nigdy nie wyczuł ich smaku i nie zaczął wybierać. Zresztą byłabym bardzo zdziwiona, bo kiełki są po prostu bardzo smaczne.

Zachęcam Was do własnych, małych hodowli i eksperymentów smakowych. Jeżeli nie przypadnie Wam do gustu np. brokuł warto spróbować rzodkiewki czy słonecznika. Dla mnie każdy rodzaj smakuje inaczej i często nie mogę oprzeć się pokusie, by nie podskubywać roślinek prosto w kiełkownicy. Zresztą czemu niby miałabym tego nie robić skoro to samo zdrowie?